Presens particip; perfect particip; supinum - knotande - knotad - knotat Presens - knotar - knotar - knotar - knotar - knotar - knotar Preteritum - knotade - knotade - knotade - knotade - knotade - knotade Futurum - ska knota - ska knota - ska knota - ska knota - ska knota - ska knota Konditionalis I - skulle knota - skulle knota - skulle knota - skulle knota - skulle knota - skulle knota Perfekt - har knotat - har knotat - har knotat - har knotat - har knotat - har knotat Pluskvamperfekt - hade knotat - hade knotat - hade knotat - hade knotat - hade knotat - hade knotat Futurum exaktum - ska ha knotat - ska ha knotat - ska ha knotat - ska ha knotat - ska ha knotat - ska ha knotat Konditionalis II - skulle ha knotat - skulle ha knotat - skulle ha knotat - skulle ha knotat - skulle ha knotat - skulle ha knotat Imperativ - - - knota - - - - - knota - -