afkeuring [v]
- einen Verweis erteilen
- tadeln

afkeuring [v]
- reprimand

afkeuring [v]
- réprimander
- blâmer

afkeuring [v]
- rimproverare
- riprendere

afkeuring [v]
- regañar
- reprender

afkeuring [v]
- tillrättavisa
- ge en reprimand

afkeuring [v]
- repreender

Tegenwoordig en verleden deelwoord
- blamerend
- geblameerd
Presens
- blameer
- blameert
- blameert
- blameren
- blameren
- blameren
Imperfect
- blameerde
- blameerde
- blameerde
- blameerden
- blameerden
- blameerden
Toekomende tijd I
- zal blameren
- zult blameren
- zal blameren
- zullen blameren
- zullen blameren
- zullen blameren
Conditionalis I
- zou blameren
- zou blameren
- zou blameren
- zouden blameren
- zouden blameren
- zouden blameren
Perfectum
- heb geblameerd
- hebt geblameerd
- heeft geblameerd
- hebben geblameerd
- hebben geblameerd
- hebben geblameerd
Voltooid verleden tijd
- had geblameerd
- had geblameerd
- had geblameerd
- hadden geblameerd
- hadden geblameerd
- hadden geblameerd
Toekomende tijd II
- zal geblameerd hebben
- zult geblameerd hebben
- zal geblameerd hebben
- zullen geblameerd hebben
- zullen geblameerd hebben
- zullen geblameerd hebben
Conditionalis II
- zou hebben geblameerd
- zou hebben geblameerd
- zou hebben geblameerd
- zouden hebben geblameerd
- zouden hebben geblameerd
- zouden hebben geblameerd
Imperatief
- -
- blameer
- -
- -
- blameert
- -