Presens particip; perfect particip; supinum - tvingande - tvingad - tvingat Presens - tvingar - tvingar - tvingar - tvingar - tvingar - tvingar Preteritum - tvingade - tvingade - tvingade - tvingade - tvingade - tvingade Futurum - ska tvinga - ska tvinga - ska tvinga - ska tvinga - ska tvinga - ska tvinga Konditionalis I - skulle tvinga - skulle tvinga - skulle tvinga - skulle tvinga - skulle tvinga - skulle tvinga Perfekt - har tvingat - har tvingat - har tvingat - har tvingat - har tvingat - har tvingat Pluskvamperfekt - hade tvingat - hade tvingat - hade tvingat - hade tvingat - hade tvingat - hade tvingat Futurum exaktum - ska ha tvingat - ska ha tvingat - ska ha tvingat - ska ha tvingat - ska ha tvingat - ska ha tvingat Konditionalis II - skulle ha tvingat - skulle ha tvingat - skulle ha tvingat - skulle ha tvingat - skulle ha tvingat - skulle ha tvingat Imperativ - - - tvinga - - - - - tvinga - -