Presens particip; perfect particip; supinum - bortförande - bortförd - bortfört Presens - för bort - för bort - för bort - för bort - för bort - för bort Preteritum - förde bort - förde bort - förde bort - förde bort - förde bort - förde bort Futurum - ska föra bort - ska föra bort - ska föra bort - ska föra bort - ska föra bort - ska föra bort Konditionalis I - skulle föra bort - skulle föra bort - skulle föra bort - skulle föra bort - skulle föra bort - skulle föra bort Perfekt - har fört bort - har fört bort - har fört bort - har fört bort - har fört bort - har fört bort Pluskvamperfekt - hade fört bort - hade fört bort - hade fört bort - hade fört bort - hade fört bort - hade fört bort Futurum exaktum - ska ha fört bort - ska ha fört bort - ska ha fört bort - ska ha fört bort - ska ha fört bort - ska ha fört bort Konditionalis II - skulle ha fört bort - skulle ha fört bort - skulle ha fört bort - skulle ha fört bort - skulle ha fört bort - skulle ha fört bort Imperativ - - - för bort - - - - - för bort - -