Presens particip; perfect particip; supinum - anseende - ansedd - ansett Presens - anser - anser - anser - anser - anser - anser Preteritum - ansåg - ansåg - ansåg - ansåg - ansåg - ansåg Futurum - ska anse - ska anse - ska anse - ska anse - ska anse - ska anse Konditionalis I - skulle anse - skulle anse - skulle anse - skulle anse - skulle anse - skulle anse Perfekt - har ansett - har ansett - har ansett - har ansett - har ansett - har ansett Pluskvamperfekt - hade ansett - hade ansett - hade ansett - hade ansett - hade ansett - hade ansett Futurum exaktum - ska ha ansett - ska ha ansett - ska ha ansett - ska ha ansett - ska ha ansett - ska ha ansett Konditionalis II - skulle ha ansett - skulle ha ansett - skulle ha ansett - skulle ha ansett - skulle ha ansett - skulle ha ansett Imperativ - - - anse - - - - - anse - -