Presens particip; perfect particip; supinum - anhållande - anhållen - anhållit Presens - anhåller - anhåller - anhåller - anhåller - anhåller - anhåller Preteritum - anhöll - anhöll - anhöll - anhöll - anhöll - anhöll Futurum - ska anhålla - ska anhålla - ska anhålla - ska anhålla - ska anhålla - ska anhålla Konditionalis I - skulle anhålla - skulle anhålla - skulle anhålla - skulle anhålla - skulle anhålla - skulle anhålla Perfekt - har anhållit - har anhållit - har anhållit - har anhållit - har anhållit - har anhållit Pluskvamperfekt - hade anhållit - hade anhållit - hade anhållit - hade anhållit - hade anhållit - hade anhållit Futurum exaktum - ska ha anhållit - ska ha anhållit - ska ha anhållit - ska ha anhållit - ska ha anhållit - ska ha anhållit Konditionalis II - skulle ha anhållit - skulle ha anhållit - skulle ha anhållit - skulle ha anhållit - skulle ha anhållit - skulle ha anhållit Imperativ - - - anhåll - - - - - anhåll - -