Presens particip; perfect particip; supinum - slitande - sliten - slitit Presens - sliter - sliter - sliter - sliter - sliter - sliter Preteritum - slet - slet - slet - slet - slet - slet Futurum - ska slita - ska slita - ska slita - ska slita - ska slita - ska slita Konditionalis I - skulle slita - skulle slita - skulle slita - skulle slita - skulle slita - skulle slita Perfekt - har slitit - har slitit - har slitit - har slitit - har slitit - har slitit Pluskvamperfekt - hade slitit - hade slitit - hade slitit - hade slitit - hade slitit - hade slitit Futurum exaktum - ska ha slitit - ska ha slitit - ska ha slitit - ska ha slitit - ska ha slitit - ska ha slitit Konditionalis II - skulle ha slitit - skulle ha slitit - skulle ha slitit - skulle ha slitit - skulle ha slitit - skulle ha slitit Imperativ - - - slit - - - - - slit - -