Presens particip; perfect particip; supinum - klingande - klingad - klingat Presens - klingar - klingar - klingar - klingar - klingar - klingar Preteritum - klingade - klingade - klingade - klingade - klingade - klingade Futurum - ska klinga - ska klinga - ska klinga - ska klinga - ska klinga - ska klinga Konditionalis I - skulle klinga - skulle klinga - skulle klinga - skulle klinga - skulle klinga - skulle klinga Perfekt - har klingat - har klingat - har klingat - har klingat - har klingat - har klingat Pluskvamperfekt - hade klingat - hade klingat - hade klingat - hade klingat - hade klingat - hade klingat Futurum exaktum - ska ha klingat - ska ha klingat - ska ha klingat - ska ha klingat - ska ha klingat - ska ha klingat Konditionalis II - skulle ha klingat - skulle ha klingat - skulle ha klingat - skulle ha klingat - skulle ha klingat - skulle ha klingat Imperativ - - - klinga - - - - - klinga - -