Presens particip; perfect particip; supinum - intygande - intygad - intygat Presens - intygar - intygar - intygar - intygar - intygar - intygar Preteritum - intygade - intygade - intygade - intygade - intygade - intygade Futurum - ska intyga - ska intyga - ska intyga - ska intyga - ska intyga - ska intyga Konditionalis I - skulle intyga - skulle intyga - skulle intyga - skulle intyga - skulle intyga - skulle intyga Perfekt - har intygat - har intygat - har intygat - har intygat - har intygat - har intygat Pluskvamperfekt - hade intygat - hade intygat - hade intygat - hade intygat - hade intygat - hade intygat Futurum exaktum - ska ha intygat - ska ha intygat - ska ha intygat - ska ha intygat - ska ha intygat - ska ha intygat Konditionalis II - skulle ha intygat - skulle ha intygat - skulle ha intygat - skulle ha intygat - skulle ha intygat - skulle ha intygat Imperativ - - - intyga - - - - - intyga - -