persoon [v]
- spucken

persoon [v]
- spit

persoon [v]
- cracher

persoon [v]
- sputare

persoon [v]
- escupir

persoon [v]
- spotta

persoon [v]
- cuspir

schuimbekken [v]
- razen
- tieren
- zieden
braken [v]
- kotsen
- overgeven
- spuwen
- uitspuwen
kotsen [v]
- braken
- overgeven

Tegenwoordig en verleden deelwoord
- spugend
- gespuugd
Presens
- spuug
- spuugt
- spuugt
- spugen
- spugen
- spugen
Imperfect
- spuugde
- spuugde
- spuugde
- spuugden
- spuugden
- spuugden
Toekomende tijd I
- zal spugen
- zult spugen
- zal spugen
- zullen spugen
- zullen spugen
- zullen spugen
Conditionalis I
- zou spugen
- zou spugen
- zou spugen
- zouden spugen
- zouden spugen
- zouden spugen
Perfectum
- heb gespuugd
- hebt gespuugd
- heeft gespuugd
- hebben gespuugd
- hebben gespuugd
- hebben gespuugd
Voltooid verleden tijd
- had gespuugd
- had gespuugd
- had gespuugd
- hadden gespuugd
- hadden gespuugd
- hadden gespuugd
Toekomende tijd II
- zal gespuugd hebben
- zult gespuugd hebben
- zal gespuugd hebben
- zullen gespuugd hebben
- zullen gespuugd hebben
- zullen gespuugd hebben
Conditionalis II
- zou hebben gespuugd
- zou hebben gespuugd
- zou hebben gespuugd
- zouden hebben gespuugd
- zouden hebben gespuugd
- zouden hebben gespuugd
Imperatief
- -
- spuug
- -
- -
- spuugt
- -