Presens particip; perfect particip; supinum - fastställande - fastställd - fastställt Presens - ställer fast - ställer fast - ställer fast - ställer fast - ställer fast - ställer fast Preteritum - ställde fast - ställde fast - ställde fast - ställde fast - ställde fast - ställde fast Futurum - ska ställa fast - ska ställa fast - ska ställa fast - ska ställa fast - ska ställa fast - ska ställa fast Konditionalis I - skulle ställa fast - skulle ställa fast - skulle ställa fast - skulle ställa fast - skulle ställa fast - skulle ställa fast Perfekt - har ställt fast - har ställt fast - har ställt fast - har ställt fast - har ställt fast - har ställt fast Pluskvamperfekt - hade ställt fast - hade ställt fast - hade ställt fast - hade ställt fast - hade ställt fast - hade ställt fast Futurum exaktum - ska ha ställt fast - ska ha ställt fast - ska ha ställt fast - ska ha ställt fast - ska ha ställt fast - ska ha ställt fast Konditionalis II - skulle ha ställt fast - skulle ha ställt fast - skulle ha ställt fast - skulle ha ställt fast - skulle ha ställt fast - skulle ha ställt fast Imperativ - - - ställ fast - - - - - ställ fast - -