Presens particip; perfect particip; supinum - bortfallande - bortfallen - bortfallit Presens - faller bort - faller bort - faller bort - faller bort - faller bort - faller bort Preteritum - föll bort - föll bort - föll bort - föll bort - föll bort - föll bort Futurum - ska falla bort - ska falla bort - ska falla bort - ska falla bort - ska falla bort - ska falla bort Konditionalis I - skulle falla bort - skulle falla bort - skulle falla bort - skulle falla bort - skulle falla bort - skulle falla bort Perfekt - har fallit bort - har fallit bort - har fallit bort - har fallit bort - har fallit bort - har fallit bort Pluskvamperfekt - hade fallit bort - hade fallit bort - hade fallit bort - hade fallit bort - hade fallit bort - hade fallit bort Futurum exaktum - ska ha fallit bort - ska ha fallit bort - ska ha fallit bort - ska ha fallit bort - ska ha fallit bort - ska ha fallit bort Konditionalis II - skulle ha fallit bort - skulle ha fallit bort - skulle ha fallit bort - skulle ha fallit bort - skulle ha fallit bort - skulle ha fallit bort Imperativ - - - fall bort - - - - - fall bort - -