berg [v]
- klettern auf
- steigen auf
- klettern
- hinaufsteigen
- erklimmen

berg [v]
- climb
- clamber
- mount [formal]
- ascend [formal]
- scale

berg [v]
- grimper
- monter
- escalader
- gravir

berg [v]
- scalare
- arrampicarsi su
- ascendere [formal]
- arrampicare

berg [v]
- escalar
- subir
- ascender
- trepar a

berg [v]
- beklimmen
- klauteren op
- beklauteren
- opklimmen

berg [v]
- escalar
- subir

Presens particip; perfect particip; supinum
- bestigande
- bestigen
- bestigit
Presens
- bestiger
- bestiger
- bestiger
- bestiger
- bestiger
- bestiger
Preteritum
- besteg
- besteg
- besteg
- besteg
- besteg
- besteg
Futurum
- ska bestiga
- ska bestiga
- ska bestiga
- ska bestiga
- ska bestiga
- ska bestiga
Konditionalis I
- skulle bestiga
- skulle bestiga
- skulle bestiga
- skulle bestiga
- skulle bestiga
- skulle bestiga
Perfekt
- har bestigit
- har bestigit
- har bestigit
- har bestigit
- har bestigit
- har bestigit
Pluskvamperfekt
- hade bestigit
- hade bestigit
- hade bestigit
- hade bestigit
- hade bestigit
- hade bestigit
Futurum exaktum
- ska ha bestigit
- ska ha bestigit
- ska ha bestigit
- ska ha bestigit
- ska ha bestigit
- ska ha bestigit
Konditionalis II
- skulle ha bestigit
- skulle ha bestigit
- skulle ha bestigit
- skulle ha bestigit
- skulle ha bestigit
- skulle ha bestigit
Imperativ
- -
- bestig
- -
- -
- bestig
- -