Presens particip; perfect particip; supinum - bemannande - bemannad - bemannat Presens - bemannar - bemannar - bemannar - bemannar - bemannar - bemannar Preteritum - bemannade - bemannade - bemannade - bemannade - bemannade - bemannade Futurum - ska bemanna - ska bemanna - ska bemanna - ska bemanna - ska bemanna - ska bemanna Konditionalis I - skulle bemanna - skulle bemanna - skulle bemanna - skulle bemanna - skulle bemanna - skulle bemanna Perfekt - har bemannat - har bemannat - har bemannat - har bemannat - har bemannat - har bemannat Pluskvamperfekt - hade bemannat - hade bemannat - hade bemannat - hade bemannat - hade bemannat - hade bemannat Futurum exaktum - ska ha bemannat - ska ha bemannat - ska ha bemannat - ska ha bemannat - ska ha bemannat - ska ha bemannat Konditionalis II - skulle ha bemannat - skulle ha bemannat - skulle ha bemannat - skulle ha bemannat - skulle ha bemannat - skulle ha bemannat Imperativ - - - bemanna - - - - - bemanna - -