argument [v]
- widerlegen
- entkräften

argument [v]
- refute
- confute
- rebut [formal]
- disprove
- prove to be false
- invalidate

argument [v]
- réfuter
- établir la fausseté de
- démontrer la fausseté de

argument [v]
- confutare
- dimostrare la falsità di
- invalidare

argument [v]
- refutar
- confutar

argument [v]
- vederlägga
- motbevisa
- kullkasta

argument [v]
- refutar
- desmentir
- demonstrar a falsidade de
- confutar
- provar a falsidade de

bestrijden [v]
- ontkrachten
- ontzenuwen

Tegenwoordig en verleden deelwoord
- weerleggend
- weerlegd
Presens
- weerleg
- weerlegt
- weerlegt
- weerleggen
- weerleggen
- weerleggen
Imperfect
- weerlegde
- weerlegde
- weerlegde
- weerlegden
- weerlegden
- weerlegden
Toekomende tijd I
- zal weerleggen
- zult weerleggen
- zal weerleggen
- zullen weerleggen
- zullen weerleggen
- zullen weerleggen
Conditionalis I
- zou weerleggen
- zou weerleggen
- zou weerleggen
- zouden weerleggen
- zouden weerleggen
- zouden weerleggen
Perfectum
- heb weerlegd
- hebt weerlegd
- heeft weerlegd
- hebben weerlegd
- hebben weerlegd
- hebben weerlegd
Voltooid verleden tijd
- had weerlegd
- had weerlegd
- had weerlegd
- hadden weerlegd
- hadden weerlegd
- hadden weerlegd
Toekomende tijd II
- zal weerlegd hebben
- zult weerlegd hebben
- zal weerlegd hebben
- zullen weerlegd hebben
- zullen weerlegd hebben
- zullen weerlegd hebben
Conditionalis II
- zou hebben weerlegd
- zou hebben weerlegd
- zou hebben weerlegd
- zouden hebben weerlegd
- zouden hebben weerlegd
- zouden hebben weerlegd
Imperatief
- -
- weerleg
- -
- -
- weerlegt
- -