medicin [v]
- verrenken
- verstauchen
- ausrenken
- sich verrenken

medicin [v]
- sprain
- wrench
- dislocate
- luxate
- twist

medicin [v]
- se fouler
- se faire une entorse à
- tordre
- luxer
- disloquer
- se tordre

medicin [v]
- storcersi
- slogarsi
- slogare
- lussare

medicin [v]
- torcerse
- dislocarse
- descoyuntar

medicin [v]
- verstuiken
- verzwikken
- ontwrichten
- dislokeren
- luxeren

medicin [v]
- torcer
- luxar
- deslocar

stuka [v]
- sträcka
- vrida ur led
- luxera
vrida [v]
- vicka
- rucka
- ro

Presens particip; perfect particip; supinum
- vrickande
- vrickad
- vrickat
Presens
- vrickar
- vrickar
- vrickar
- vrickar
- vrickar
- vrickar
Preteritum
- vrickade
- vrickade
- vrickade
- vrickade
- vrickade
- vrickade
Futurum
- ska vricka
- ska vricka
- ska vricka
- ska vricka
- ska vricka
- ska vricka
Konditionalis I
- skulle vricka
- skulle vricka
- skulle vricka
- skulle vricka
- skulle vricka
- skulle vricka
Perfekt
- har vrickat
- har vrickat
- har vrickat
- har vrickat
- har vrickat
- har vrickat
Pluskvamperfekt
- hade vrickat
- hade vrickat
- hade vrickat
- hade vrickat
- hade vrickat
- hade vrickat
Futurum exaktum
- ska ha vrickat
- ska ha vrickat
- ska ha vrickat
- ska ha vrickat
- ska ha vrickat
- ska ha vrickat
Konditionalis II
- skulle ha vrickat
- skulle ha vrickat
- skulle ha vrickat
- skulle ha vrickat
- skulle ha vrickat
- skulle ha vrickat
Imperativ
- -
- vricka
- -
- -
- vricka
- -