Presens particip; perfect particip; supinum - verbaliserande - verbaliserad - verbaliserat Presens - verbaliserar - verbaliserar - verbaliserar - verbaliserar - verbaliserar - verbaliserar Preteritum - verbaliserade - verbaliserade - verbaliserade - verbaliserade - verbaliserade - verbaliserade Futurum - ska verbalisera - ska verbalisera - ska verbalisera - ska verbalisera - ska verbalisera - ska verbalisera Konditionalis I - skulle verbalisera - skulle verbalisera - skulle verbalisera - skulle verbalisera - skulle verbalisera - skulle verbalisera Perfekt - har verbaliserat - har verbaliserat - har verbaliserat - har verbaliserat - har verbaliserat - har verbaliserat Pluskvamperfekt - hade verbaliserat - hade verbaliserat - hade verbaliserat - hade verbaliserat - hade verbaliserat - hade verbaliserat Futurum exaktum - ska ha verbaliserat - ska ha verbaliserat - ska ha verbaliserat - ska ha verbaliserat - ska ha verbaliserat - ska ha verbaliserat Konditionalis II - skulle ha verbaliserat - skulle ha verbaliserat - skulle ha verbaliserat - skulle ha verbaliserat - skulle ha verbaliserat - skulle ha verbaliserat Imperativ - - - verbalisera - - - - - verbalisera - -