Presens particip; perfect particip; supinum - strimlande - strimlad - strimlat Presens - strimlar - strimlar - strimlar - strimlar - strimlar - strimlar Preteritum - strimlade - strimlade - strimlade - strimlade - strimlade - strimlade Futurum - ska strimla - ska strimla - ska strimla - ska strimla - ska strimla - ska strimla Konditionalis I - skulle strimla - skulle strimla - skulle strimla - skulle strimla - skulle strimla - skulle strimla Perfekt - har strimlat - har strimlat - har strimlat - har strimlat - har strimlat - har strimlat Pluskvamperfekt - hade strimlat - hade strimlat - hade strimlat - hade strimlat - hade strimlat - hade strimlat Futurum exaktum - ska ha strimlat - ska ha strimlat - ska ha strimlat - ska ha strimlat - ska ha strimlat - ska ha strimlat Konditionalis II - skulle ha strimlat - skulle ha strimlat - skulle ha strimlat - skulle ha strimlat - skulle ha strimlat - skulle ha strimlat Imperativ - - - strimla - - - - - strimla - -