Presens particip; perfect particip; supinum - snyftande - snyftad - snyftat Presens - snyftar - snyftar - snyftar - snyftar - snyftar - snyftar Preteritum - snyftade - snyftade - snyftade - snyftade - snyftade - snyftade Futurum - ska snyfta - ska snyfta - ska snyfta - ska snyfta - ska snyfta - ska snyfta Konditionalis I - skulle snyfta - skulle snyfta - skulle snyfta - skulle snyfta - skulle snyfta - skulle snyfta Perfekt - har snyftat - har snyftat - har snyftat - har snyftat - har snyftat - har snyftat Pluskvamperfekt - hade snyftat - hade snyftat - hade snyftat - hade snyftat - hade snyftat - hade snyftat Futurum exaktum - ska ha snyftat - ska ha snyftat - ska ha snyftat - ska ha snyftat - ska ha snyftat - ska ha snyftat Konditionalis II - skulle ha snyftat - skulle ha snyftat - skulle ha snyftat - skulle ha snyftat - skulle ha snyftat - skulle ha snyftat Imperativ - - - snyfta - - - - - snyfta - -