Presens particip; perfect particip; supinum - snubblande - snubblad - snubblat Presens - snubblar - snubblar - snubblar - snubblar - snubblar - snubblar Preteritum - snubblade - snubblade - snubblade - snubblade - snubblade - snubblade Futurum - ska snubbla - ska snubbla - ska snubbla - ska snubbla - ska snubbla - ska snubbla Konditionalis I - skulle snubbla - skulle snubbla - skulle snubbla - skulle snubbla - skulle snubbla - skulle snubbla Perfekt - har snubblat - har snubblat - har snubblat - har snubblat - har snubblat - har snubblat Pluskvamperfekt - hade snubblat - hade snubblat - hade snubblat - hade snubblat - hade snubblat - hade snubblat Futurum exaktum - ska ha snubblat - ska ha snubblat - ska ha snubblat - ska ha snubblat - ska ha snubblat - ska ha snubblat Konditionalis II - skulle ha snubblat - skulle ha snubblat - skulle ha snubblat - skulle ha snubblat - skulle ha snubblat - skulle ha snubblat Imperativ - - - snubbla - - - - - snubbla - -