Presens particip; perfect particip; supinum - kvittrande - kvittrad - kvittrat Presens - kvittrar - kvittrar - kvittrar - kvittrar - kvittrar - kvittrar Preteritum - kvittrade - kvittrade - kvittrade - kvittrade - kvittrade - kvittrade Futurum - ska kvittra - ska kvittra - ska kvittra - ska kvittra - ska kvittra - ska kvittra Konditionalis I - skulle kvittra - skulle kvittra - skulle kvittra - skulle kvittra - skulle kvittra - skulle kvittra Perfekt - har kvittrat - har kvittrat - har kvittrat - har kvittrat - har kvittrat - har kvittrat Pluskvamperfekt - hade kvittrat - hade kvittrat - hade kvittrat - hade kvittrat - hade kvittrat - hade kvittrat Futurum exaktum - ska ha kvittrat - ska ha kvittrat - ska ha kvittrat - ska ha kvittrat - ska ha kvittrat - ska ha kvittrat Konditionalis II - skulle ha kvittrat - skulle ha kvittrat - skulle ha kvittrat - skulle ha kvittrat - skulle ha kvittrat - skulle ha kvittrat Imperativ - - - kvittra - - - - - kvittra - -