Presens particip; perfect particip; supinum - emitterande - emitterad - emitterat Presens - emitterar - emitterar - emitterar - emitterar - emitterar - emitterar Preteritum - emitterade - emitterade - emitterade - emitterade - emitterade - emitterade Futurum - ska emittera - ska emittera - ska emittera - ska emittera - ska emittera - ska emittera Konditionalis I - skulle emittera - skulle emittera - skulle emittera - skulle emittera - skulle emittera - skulle emittera Perfekt - har emitterat - har emitterat - har emitterat - har emitterat - har emitterat - har emitterat Pluskvamperfekt - hade emitterat - hade emitterat - hade emitterat - hade emitterat - hade emitterat - hade emitterat Futurum exaktum - ska ha emitterat - ska ha emitterat - ska ha emitterat - ska ha emitterat - ska ha emitterat - ska ha emitterat Konditionalis II - skulle ha emitterat - skulle ha emitterat - skulle ha emitterat - skulle ha emitterat - skulle ha emitterat - skulle ha emitterat Imperativ - - - emittera - - - - - emittera - -