Presens particip; perfect particip; supinum - dunkande - dunkad - dunkat Presens - dunkar - dunkar - dunkar - dunkar - dunkar - dunkar Preteritum - dunkade - dunkade - dunkade - dunkade - dunkade - dunkade Futurum - ska dunka - ska dunka - ska dunka - ska dunka - ska dunka - ska dunka Konditionalis I - skulle dunka - skulle dunka - skulle dunka - skulle dunka - skulle dunka - skulle dunka Perfekt - har dunkat - har dunkat - har dunkat - har dunkat - har dunkat - har dunkat Pluskvamperfekt - hade dunkat - hade dunkat - hade dunkat - hade dunkat - hade dunkat - hade dunkat Futurum exaktum - ska ha dunkat - ska ha dunkat - ska ha dunkat - ska ha dunkat - ska ha dunkat - ska ha dunkat Konditionalis II - skulle ha dunkat - skulle ha dunkat - skulle ha dunkat - skulle ha dunkat - skulle ha dunkat - skulle ha dunkat Imperativ - - - dunka - - - - - dunka - -