Presens particip; perfect particip; supinum - beaktande - beaktad - beaktat Presens - beaktar - beaktar - beaktar - beaktar - beaktar - beaktar Preteritum - beaktade - beaktade - beaktade - beaktade - beaktade - beaktade Futurum - ska beakta - ska beakta - ska beakta - ska beakta - ska beakta - ska beakta Konditionalis I - skulle beakta - skulle beakta - skulle beakta - skulle beakta - skulle beakta - skulle beakta Perfekt - har beaktat - har beaktat - har beaktat - har beaktat - har beaktat - har beaktat Pluskvamperfekt - hade beaktat - hade beaktat - hade beaktat - hade beaktat - hade beaktat - hade beaktat Futurum exaktum - ska ha beaktat - ska ha beaktat - ska ha beaktat - ska ha beaktat - ska ha beaktat - ska ha beaktat Konditionalis II - skulle ha beaktat - skulle ha beaktat - skulle ha beaktat - skulle ha beaktat - skulle ha beaktat - skulle ha beaktat Imperativ - - - beakta - - - - - beakta - -