Presens particip; perfect particip; supinum - avvaktande - avvaktad - avvaktat Presens - avvaktar - avvaktar - avvaktar - avvaktar - avvaktar - avvaktar Preteritum - avvaktade - avvaktade - avvaktade - avvaktade - avvaktade - avvaktade Futurum - ska avvakta - ska avvakta - ska avvakta - ska avvakta - ska avvakta - ska avvakta Konditionalis I - skulle avvakta - skulle avvakta - skulle avvakta - skulle avvakta - skulle avvakta - skulle avvakta Perfekt - har avvaktat - har avvaktat - har avvaktat - har avvaktat - har avvaktat - har avvaktat Pluskvamperfekt - hade avvaktat - hade avvaktat - hade avvaktat - hade avvaktat - hade avvaktat - hade avvaktat Futurum exaktum - ska ha avvaktat - ska ha avvaktat - ska ha avvaktat - ska ha avvaktat - ska ha avvaktat - ska ha avvaktat Konditionalis II - skulle ha avvaktat - skulle ha avvaktat - skulle ha avvaktat - skulle ha avvaktat - skulle ha avvaktat - skulle ha avvaktat Imperativ - - - avvakta - - - - - avvakta - -