goedkeuring [v]
- Anerkennung zollen für
regering [v]
- anerkennen
rechten [v]
- legitimieren
- rechtsgültig erklären
toegeven [v]
- bekennen
- zugeben
- gestehen
- eingestehen

goedkeuring [v]
- give credit for
regering [v]
- recognize
rechten [v]
- legitimatize
- legitimize
toegeven [v]
- admit
- acknowledge
- concede
- avow

goedkeuring [v]
- reconnaître
regering [v]
- reconnaître
rechten [v]
- légitimer
toegeven [v]
- reconnaître
- admettre
- avouer
- concéder

goedkeuring [v]
- riconoscere il merito di
- riconoscere
regering [v]
- riconoscere
rechten [v]
- legittimare
toegeven [v]
- ammettere
- riconoscere
- confessare

goedkeuring [v]
- atribuir el crédito
- reconocer el crédito
regering [v]
- reconocer
rechten [v]
- legitimar
toegeven [v]
- admitir
- reconocer
- confesar

goedkeuring [v]
- ge ära för
regering [v]
- erkänna
rechten [v]
- legitimera
toegeven [v]
- erkänna
- medge
- vidkännas
- tillerkänna

goedkeuring [v]
- dar crédito a
regering [v]
- reconhecer
rechten [v]
- legitimar
toegeven [v]
- admitir
- reconhecer
- confessar

inzien [v]
- onderkennen
- toegeven
aanvaarden [v]
- accepteren

Tegenwoordig en verleden deelwoord
- erkennend
- erkend
Presens
- erken
- erkent
- erkent
- erkennen
- erkennen
- erkennen
Imperfect
- erkende
- erkende
- erkende
- erkenden
- erkenden
- erkenden
Toekomende tijd I
- zal erkennen
- zult erkennen
- zal erkennen
- zullen erkennen
- zullen erkennen
- zullen erkennen
Conditionalis I
- zou erkennen
- zou erkennen
- zou erkennen
- zouden erkennen
- zouden erkennen
- zouden erkennen
Perfectum
- heb erkend
- hebt erkend
- heeft erkend
- hebben erkend
- hebben erkend
- hebben erkend
Voltooid verleden tijd
- had erkend
- had erkend
- had erkend
- hadden erkend
- hadden erkend
- hadden erkend
Toekomende tijd II
- zal erkend hebben
- zult erkend hebben
- zal erkend hebben
- zullen erkend hebben
- zullen erkend hebben
- zullen erkend hebben
Conditionalis II
- zou hebben erkend
- zou hebben erkend
- zou hebben erkend
- zouden hebben erkend
- zouden hebben erkend
- zouden hebben erkend
Imperatief
- -
- erken
- -
- -
- erkent
- -