Presens particip; perfect particip; supinum - striglande - striglad - striglat Presens - striglar - striglar - striglar - striglar - striglar - striglar Preteritum - striglade - striglade - striglade - striglade - striglade - striglade Futurum - ska strigla - ska strigla - ska strigla - ska strigla - ska strigla - ska strigla Konditionalis I - skulle strigla - skulle strigla - skulle strigla - skulle strigla - skulle strigla - skulle strigla Perfekt - har striglat - har striglat - har striglat - har striglat - har striglat - har striglat Pluskvamperfekt - hade striglat - hade striglat - hade striglat - hade striglat - hade striglat - hade striglat Futurum exaktum - ska ha striglat - ska ha striglat - ska ha striglat - ska ha striglat - ska ha striglat - ska ha striglat Konditionalis II - skulle ha striglat - skulle ha striglat - skulle ha striglat - skulle ha striglat - skulle ha striglat - skulle ha striglat Imperativ - - - strigla - - - - - strigla - -