Presens particip; perfect particip; supinum - sammanställande - sammanställd - sammanställt Presens - ställer samman - ställer samman - ställer samman - ställer samman - ställer samman - ställer samman Preteritum - ställde samman - ställde samman - ställde samman - ställde samman - ställde samman - ställde samman Futurum - ska ställa samman - ska ställa samman - ska ställa samman - ska ställa samman - ska ställa samman - ska ställa samman Konditionalis I - skulle ställa samman - skulle ställa samman - skulle ställa samman - skulle ställa samman - skulle ställa samman - skulle ställa samman Perfekt - har ställt samman - har ställt samman - har ställt samman - har ställt samman - har ställt samman - har ställt samman Pluskvamperfekt - hade ställt samman - hade ställt samman - hade ställt samman - hade ställt samman - hade ställt samman - hade ställt samman Futurum exaktum - ska ha ställt samman - ska ha ställt samman - ska ha ställt samman - ska ha ställt samman - ska ha ställt samman - ska ha ställt samman Konditionalis II - skulle ha ställt samman - skulle ha ställt samman - skulle ha ställt samman - skulle ha ställt samman - skulle ha ställt samman - skulle ha ställt samman Imperativ - - - ställ samman - - - - - ställ samman - -