Presens particip; perfect particip; supinum - sammankallande - sammankallad - sammankallat Presens - kallar samman - kallar samman - kallar samman - kallar samman - kallar samman - kallar samman Preteritum - kallade samman - kallade samman - kallade samman - kallade samman - kallade samman - kallade samman Futurum - ska kalla samman - ska kalla samman - ska kalla samman - ska kalla samman - ska kalla samman - ska kalla samman Konditionalis I - skulle kalla samman - skulle kalla samman - skulle kalla samman - skulle kalla samman - skulle kalla samman - skulle kalla samman Perfekt - har kallat samman - har kallat samman - har kallat samman - har kallat samman - har kallat samman - har kallat samman Pluskvamperfekt - hade kallat samman - hade kallat samman - hade kallat samman - hade kallat samman - hade kallat samman - hade kallat samman Futurum exaktum - ska ha kallat samman - ska ha kallat samman - ska ha kallat samman - ska ha kallat samman - ska ha kallat samman - ska ha kallat samman Konditionalis II - skulle ha kallat samman - skulle ha kallat samman - skulle ha kallat samman - skulle ha kallat samman - skulle ha kallat samman - skulle ha kallat samman Imperativ - - - kalla samman - - - - - kalla samman - -