Presens particip; perfect particip; supinum - prutande - prutad - prutat Presens - prutar - prutar - prutar - prutar - prutar - prutar Preteritum - prutade - prutade - prutade - prutade - prutade - prutade Futurum - ska pruta - ska pruta - ska pruta - ska pruta - ska pruta - ska pruta Konditionalis I - skulle pruta - skulle pruta - skulle pruta - skulle pruta - skulle pruta - skulle pruta Perfekt - har prutat - har prutat - har prutat - har prutat - har prutat - har prutat Pluskvamperfekt - hade prutat - hade prutat - hade prutat - hade prutat - hade prutat - hade prutat Futurum exaktum - ska ha prutat - ska ha prutat - ska ha prutat - ska ha prutat - ska ha prutat - ska ha prutat Konditionalis II - skulle ha prutat - skulle ha prutat - skulle ha prutat - skulle ha prutat - skulle ha prutat - skulle ha prutat Imperativ - - - pruta - - - - - pruta - -