Presens particip; perfect particip; supinum - parande - parad - parat Presens - parar - parar - parar - parar - parar - parar Preteritum - parade - parade - parade - parade - parade - parade Futurum - ska para - ska para - ska para - ska para - ska para - ska para Konditionalis I - skulle para - skulle para - skulle para - skulle para - skulle para - skulle para Perfekt - har parat - har parat - har parat - har parat - har parat - har parat Pluskvamperfekt - hade parat - hade parat - hade parat - hade parat - hade parat - hade parat Futurum exaktum - ska ha parat - ska ha parat - ska ha parat - ska ha parat - ska ha parat - ska ha parat Konditionalis II - skulle ha parat - skulle ha parat - skulle ha parat - skulle ha parat - skulle ha parat - skulle ha parat Imperativ - - - para - - - - - para - -