Presens particip; perfect particip; supinum - kortslutande - kortsluten - kortslutit Presens - kortsluter - kortsluter - kortsluter - kortsluter - kortsluter - kortsluter Preteritum - kortslöt - kortslöt - kortslöt - kortslöt - kortslöt - kortslöt Futurum - ska kortsluta - ska kortsluta - ska kortsluta - ska kortsluta - ska kortsluta - ska kortsluta Konditionalis I - skulle kortsluta - skulle kortsluta - skulle kortsluta - skulle kortsluta - skulle kortsluta - skulle kortsluta Perfekt - har kortslutit - har kortslutit - har kortslutit - har kortslutit - har kortslutit - har kortslutit Pluskvamperfekt - hade kortslutit - hade kortslutit - hade kortslutit - hade kortslutit - hade kortslutit - hade kortslutit Futurum exaktum - ska ha kortslutit - ska ha kortslutit - ska ha kortslutit - ska ha kortslutit - ska ha kortslutit - ska ha kortslutit Konditionalis II - skulle ha kortslutit - skulle ha kortslutit - skulle ha kortslutit - skulle ha kortslutit - skulle ha kortslutit - skulle ha kortslutit Imperativ - - - kortslut - - - - - kortslut - -