Presens particip; perfect particip; supinum - klungande - klungad - klungat Presens - klungar - klungar - klungar - klungar - klungar - klungar Preteritum - klungade - klungade - klungade - klungade - klungade - klungade Futurum - ska klunga - ska klunga - ska klunga - ska klunga - ska klunga - ska klunga Konditionalis I - skulle klunga - skulle klunga - skulle klunga - skulle klunga - skulle klunga - skulle klunga Perfekt - har klungat - har klungat - har klungat - har klungat - har klungat - har klungat Pluskvamperfekt - hade klungat - hade klungat - hade klungat - hade klungat - hade klungat - hade klungat Futurum exaktum - ska ha klungat - ska ha klungat - ska ha klungat - ska ha klungat - ska ha klungat - ska ha klungat Konditionalis II - skulle ha klungat - skulle ha klungat - skulle ha klungat - skulle ha klungat - skulle ha klungat - skulle ha klungat Imperativ - - - klunga - - - - - klunga - -