Presens particip; perfect particip; supinum - klarerande - klarerad - klarerat Presens - klarerar - klarerar - klarerar - klarerar - klarerar - klarerar Preteritum - klarerade - klarerade - klarerade - klarerade - klarerade - klarerade Futurum - ska klarera - ska klarera - ska klarera - ska klarera - ska klarera - ska klarera Konditionalis I - skulle klarera - skulle klarera - skulle klarera - skulle klarera - skulle klarera - skulle klarera Perfekt - har klarerat - har klarerat - har klarerat - har klarerat - har klarerat - har klarerat Pluskvamperfekt - hade klarerat - hade klarerat - hade klarerat - hade klarerat - hade klarerat - hade klarerat Futurum exaktum - ska ha klarerat - ska ha klarerat - ska ha klarerat - ska ha klarerat - ska ha klarerat - ska ha klarerat Konditionalis II - skulle ha klarerat - skulle ha klarerat - skulle ha klarerat - skulle ha klarerat - skulle ha klarerat - skulle ha klarerat Imperativ - - - klarera - - - - - klarera - -