Presens particip; perfect particip; supinum - inviterande - inviterad - inviterat Presens - inviterar - inviterar - inviterar - inviterar - inviterar - inviterar Preteritum - inviterade - inviterade - inviterade - inviterade - inviterade - inviterade Futurum - ska invitera - ska invitera - ska invitera - ska invitera - ska invitera - ska invitera Konditionalis I - skulle invitera - skulle invitera - skulle invitera - skulle invitera - skulle invitera - skulle invitera Perfekt - har inviterat - har inviterat - har inviterat - har inviterat - har inviterat - har inviterat Pluskvamperfekt - hade inviterat - hade inviterat - hade inviterat - hade inviterat - hade inviterat - hade inviterat Futurum exaktum - ska ha inviterat - ska ha inviterat - ska ha inviterat - ska ha inviterat - ska ha inviterat - ska ha inviterat Konditionalis II - skulle ha inviterat - skulle ha inviterat - skulle ha inviterat - skulle ha inviterat - skulle ha inviterat - skulle ha inviterat Imperativ - - - invitera - - - - - invitera - -