Presens particip; perfect particip; supinum - individualiserande - individualiserad - individualiserat Presens - individualiserar - individualiserar - individualiserar - individualiserar - individualiserar - individualiserar Preteritum - individualiserade - individualiserade - individualiserade - individualiserade - individualiserade - individualiserade Futurum - ska individualisera - ska individualisera - ska individualisera - ska individualisera - ska individualisera - ska individualisera Konditionalis I - skulle individualisera - skulle individualisera - skulle individualisera - skulle individualisera - skulle individualisera - skulle individualisera Perfekt - har individualiserat - har individualiserat - har individualiserat - har individualiserat - har individualiserat - har individualiserat Pluskvamperfekt - hade individualiserat - hade individualiserat - hade individualiserat - hade individualiserat - hade individualiserat - hade individualiserat Futurum exaktum - ska ha individualiserat - ska ha individualiserat - ska ha individualiserat - ska ha individualiserat - ska ha individualiserat - ska ha individualiserat Konditionalis II - skulle ha individualiserat - skulle ha individualiserat - skulle ha individualiserat - skulle ha individualiserat - skulle ha individualiserat - skulle ha individualiserat Imperativ - - - individualisera - - - - - individualisera - -