Presens particip; perfect particip; supinum - inbringande - inbringad - inbringat Presens - inbringar - inbringar - inbringar - inbringar - inbringar - inbringar Preteritum - inbringade - inbringade - inbringade - inbringade - inbringade - inbringade Futurum - ska inbringa - ska inbringa - ska inbringa - ska inbringa - ska inbringa - ska inbringa Konditionalis I - skulle inbringa - skulle inbringa - skulle inbringa - skulle inbringa - skulle inbringa - skulle inbringa Perfekt - har inbringat - har inbringat - har inbringat - har inbringat - har inbringat - har inbringat Pluskvamperfekt - hade inbringat - hade inbringat - hade inbringat - hade inbringat - hade inbringat - hade inbringat Futurum exaktum - ska ha inbringat - ska ha inbringat - ska ha inbringat - ska ha inbringat - ska ha inbringat - ska ha inbringat Konditionalis II - skulle ha inbringat - skulle ha inbringat - skulle ha inbringat - skulle ha inbringat - skulle ha inbringat - skulle ha inbringat Imperativ - - - inbringa - - - - - inbringa - -