Presens particip; perfect particip; supinum - fyrhuggande - fyrhuggen - fyrhuggit Presens - fyrhugger - fyrhugger - fyrhugger - fyrhugger - fyrhugger - fyrhugger Preteritum - fyrhögg - fyrhögg - fyrhögg - fyrhögg - fyrhögg - fyrhögg Futurum - ska fyrhugga - ska fyrhugga - ska fyrhugga - ska fyrhugga - ska fyrhugga - ska fyrhugga Konditionalis I - skulle fyrhugga - skulle fyrhugga - skulle fyrhugga - skulle fyrhugga - skulle fyrhugga - skulle fyrhugga Perfekt - har fyrhuggit - har fyrhuggit - har fyrhuggit - har fyrhuggit - har fyrhuggit - har fyrhuggit Pluskvamperfekt - hade fyrhuggit - hade fyrhuggit - hade fyrhuggit - hade fyrhuggit - hade fyrhuggit - hade fyrhuggit Futurum exaktum - ska ha fyrhuggit - ska ha fyrhuggit - ska ha fyrhuggit - ska ha fyrhuggit - ska ha fyrhuggit - ska ha fyrhuggit Konditionalis II - skulle ha fyrhuggit - skulle ha fyrhuggit - skulle ha fyrhuggit - skulle ha fyrhuggit - skulle ha fyrhuggit - skulle ha fyrhuggit Imperativ - - - fyrhugg - - - - - fyrhugg - -