Presens particip; perfect particip; supinum - flanerande - flanerad - flanerat Presens - flanerar - flanerar - flanerar - flanerar - flanerar - flanerar Preteritum - flanerade - flanerade - flanerade - flanerade - flanerade - flanerade Futurum - ska flanera - ska flanera - ska flanera - ska flanera - ska flanera - ska flanera Konditionalis I - skulle flanera - skulle flanera - skulle flanera - skulle flanera - skulle flanera - skulle flanera Perfekt - har flanerat - har flanerat - har flanerat - har flanerat - har flanerat - har flanerat Pluskvamperfekt - hade flanerat - hade flanerat - hade flanerat - hade flanerat - hade flanerat - hade flanerat Futurum exaktum - ska ha flanerat - ska ha flanerat - ska ha flanerat - ska ha flanerat - ska ha flanerat - ska ha flanerat Konditionalis II - skulle ha flanerat - skulle ha flanerat - skulle ha flanerat - skulle ha flanerat - skulle ha flanerat - skulle ha flanerat Imperativ - - - flanera - - - - - flanera - -