Presens particip; perfect particip; supinum - dugande - - - dugt Presens - duger - duger - duger - duger - duger - duger Preteritum - dög - dög - dög - dög - dög - dög Futurum - ska duga - ska duga - ska duga - ska duga - ska duga - ska duga Konditionalis I - skulle duga - skulle duga - skulle duga - skulle duga - skulle duga - skulle duga Perfekt - har dugt - har dugt - har dugt - har dugt - har dugt - har dugt Pluskvamperfekt - hade dugt - hade dugt - hade dugt - hade dugt - hade dugt - hade dugt Futurum exaktum - ska ha dugt - ska ha dugt - ska ha dugt - ska ha dugt - ska ha dugt - ska ha dugt Konditionalis II - skulle ha dugt - skulle ha dugt - skulle ha dugt - skulle ha dugt - skulle ha dugt - skulle ha dugt Imperativ - - - dug - - - - - dug - -