Presens particip; perfect particip; supinum - desarmerande - desarmerad - desarmerat Presens - desarmerar - desarmerar - desarmerar - desarmerar - desarmerar - desarmerar Preteritum - desarmerade - desarmerade - desarmerade - desarmerade - desarmerade - desarmerade Futurum - ska desarmera - ska desarmera - ska desarmera - ska desarmera - ska desarmera - ska desarmera Konditionalis I - skulle desarmera - skulle desarmera - skulle desarmera - skulle desarmera - skulle desarmera - skulle desarmera Perfekt - har desarmerat - har desarmerat - har desarmerat - har desarmerat - har desarmerat - har desarmerat Pluskvamperfekt - hade desarmerat - hade desarmerat - hade desarmerat - hade desarmerat - hade desarmerat - hade desarmerat Futurum exaktum - ska ha desarmerat - ska ha desarmerat - ska ha desarmerat - ska ha desarmerat - ska ha desarmerat - ska ha desarmerat Konditionalis II - skulle ha desarmerat - skulle ha desarmerat - skulle ha desarmerat - skulle ha desarmerat - skulle ha desarmerat - skulle ha desarmerat Imperativ - - - desarmera - - - - - desarmera - -