gevoelens [n]
- Misstrauen° [n]
- Argwohn [m]
twijfel [v]
- misstrauen°
- nicht trauen
verdenken [v]
- nicht glauben
- anzweifeln
- bezweifeln

gevoelens [n]
- distrust
- mistrust
- suspicion
twijfel [v]
- distrust
- suspect
- mistrust
- be suspicious of
verdenken [v]
- discredit
- disbelieve
- give no credit to

gevoelens [n]
- méfiance [f]
- suspicion [f]
- soupçon [m]
twijfel [v]
- se méfier de
- se défier de
verdenken [v]
- refuser de croire
- douter

gevoelens [n]
- sfiducia [f]
- diffidenza [f]
- sospetto [m]
twijfel [v]
- non fidarsi di
- diffidare
- non avere fiducia in
- diffidare di
verdenken [v]
- non credere
- non prestar credito a

gevoelens [n]
- desconfianza [f]
- sospecha [f]
- recelo [m]
twijfel [v]
- desconfiar
- recelar
- sospechar
- recelar de
verdenken [v]
- dudar de
- no dar crédito a

gevoelens [n]
- misstro [u]
- tvivel [n]
twijfel [v]
- misstro
- misstänka
verdenken [v]
- misstro
- betvivla
- tvivla på

gevoelens [n]
- desconfiança [f]
- descrédito [m]
- suspeita [f]
twijfel [v]
- desconfiar
- suspeitar
- ter suspeitas de
verdenken [v]
- desacreditar
- não acreditar
- não dar crédito a

achterdocht [n]
- argwaan
- verdenking
argwaan koesteren [v]
- niet vertrouwen
- verdenken

Tegenwoordig en verleden deelwoord
- wantrouwend
- gewantrouwd
Presens
- wantrouw
- wantrouwt
- wantrouwt
- wantrouwen
- wantrouwen
- wantrouwen
Imperfect
- wantrouwde
- wantrouwde
- wantrouwde
- wantrouwden
- wantrouwden
- wantrouwden
Toekomende tijd I
- zal wantrouwen
- zult wantrouwen
- zal wantrouwen
- zullen wantrouwen
- zullen wantrouwen
- zullen wantrouwen
Conditionalis I
- zou wantrouwen
- zou wantrouwen
- zou wantrouwen
- zouden wantrouwen
- zouden wantrouwen
- zouden wantrouwen
Perfectum
- heb gewantrouwd
- hebt gewantrouwd
- heeft gewantrouwd
- hebben gewantrouwd
- hebben gewantrouwd
- hebben gewantrouwd
Voltooid verleden tijd
- had gewantrouwd
- had gewantrouwd
- had gewantrouwd
- hadden gewantrouwd
- hadden gewantrouwd
- hadden gewantrouwd
Toekomende tijd II
- zal gewantrouwd hebben
- zult gewantrouwd hebben
- zal gewantrouwd hebben
- zullen gewantrouwd hebben
- zullen gewantrouwd hebben
- zullen gewantrouwd hebben
Conditionalis II
- zou hebben gewantrouwd
- zou hebben gewantrouwd
- zou hebben gewantrouwd
- zouden hebben gewantrouwd
- zouden hebben gewantrouwd
- zouden hebben gewantrouwd
Imperatief
- -
- wantrouw
- -
- -
- wantrouwt
- -