weerstand [v]
- aushalten
- standhalten
- durchhalten
- nicht aufgeben
overtuiging [v]
- durchhalten
- standhaft bleiben
- nicht aufgeben
mening [v]
- nicht nachgeben

weerstand [v]
- hold out
- not yield
overtuiging [v]
- stand firm
- hold firm
- not yield
- hold out
- stand out
mening [v]
- stand one's ground

weerstand [v]
- tenir bon
- tenir ferme
- résister
- tenir le coup [informal]
overtuiging [v]
- tenir bon
- tenir ferme
- tenir le coup [informal]
mening [v]
- tenir tête
- tenir bon
- tenir ferme
- ne pas céder
- ne pas reculer
- ne pas lâcher pied
- soutenir mordicus [informal]

weerstand [v]
- tener duro
- resistere
- non cedere
- non arrendersi
overtuiging [v]
- tener duro
- resistere
- non cedere
- non arrendersi
mening [v]
- mantenere la propria posizione

weerstand [v]
- resistir
overtuiging [v]
- mantenerse firme
- mantenerse fijo
mening [v]
- no ceder
- mantenerse en sus trece

weerstand [v]
- hålla ut
- hålla stånd
- inte ge upp
overtuiging [v]
- stå fast
- hålla fast
- inte ge efter
mening [v]
- hävda sin ställning
- stå på sig

weerstand [v]
- resistir
- agüentar firme
overtuiging [v]
- manter-se firme
- fincar o pé [informal
- Lat. Amer.]
- não dar o braço a torcer
mening [v]
- fincar o pé [informal]
- não dar o braço a torcer [informal]

aanhouden [v]
- doorzetten
- voortduren
weerstaan [v]
- zich weren

Tegenwoordig en verleden deelwoord
- standhoudend
- standgehouden
Presens
- houd stand
- houdt stand
- houdt stand
- houden stand
- houden stand
- houden stand
Imperfect
- hield stand
- hield stand
- hield stand
- hielden stand
- hielden stand
- hielden stand
Toekomende tijd I
- zal standhouden
- zult standhouden
- zal standhouden
- zullen standhouden
- zullen standhouden
- zullen standhouden
Conditionalis I
- zou standhouden
- zou standhouden
- zou standhouden
- zouden standhouden
- zouden standhouden
- zouden standhouden
Perfectum
- heb standgehouden
- hebt standgehouden
- heeft standgehouden
- hebben standgehouden
- hebben standgehouden
- hebben standgehouden
Voltooid verleden tijd
- had standgehouden
- had standgehouden
- had standgehouden
- hadden standgehouden
- hadden standgehouden
- hadden standgehouden
Toekomende tijd II
- zal standgehouden hebben
- zult standgehouden hebben
- zal standgehouden hebben
- zullen standgehouden hebben
- zullen standgehouden hebben
- zullen standgehouden hebben
Conditionalis II
- zou hebben standgehouden
- zou hebben standgehouden
- zou hebben standgehouden
- zouden hebben standgehouden
- zouden hebben standgehouden
- zouden hebben standgehouden
Imperatief
- -
- houd stand
- -
- -
- houdt stand
- -