ontkenning [v]
- widersprechen
ontkennen [v]
- leugnen
- bestreiten
- nicht anerkennen
- verneinen

ontkenning [v]
- negate
ontkennen [v]
- disclaim
- deny
- disavow [formal]

ontkenning [v]
- nier l'existence de
- nier la vérité de
ontkennen [v]
- désavouer
- nier
- démentir

ontkenning [v]
- negare
ontkennen [v]
- negare
- disconoscere
- sconfessare
- rinnegare

ontkenning [v]
- negar
ontkennen [v]
- negar
- renegar
- desconocer

ontkenning [v]
- förneka
ontkennen [v]
- frånsäga sig
- inte vilja kännas vid

ontkenning [v]
- negar
ontkennen [v]
- negar
- renegar
- desconhecer

herroepen [v]
- ontkennen

Tegenwoordig en verleden deelwoord
- loochenend
- geloochend
Presens
- loochen
- loochent
- loochent
- loochenen
- loochenen
- loochenen
Imperfect
- loochende
- loochende
- loochende
- loochenden
- loochenden
- loochenden
Toekomende tijd I
- zal loochenen
- zult loochenen
- zal loochenen
- zullen loochenen
- zullen loochenen
- zullen loochenen
Conditionalis I
- zou loochenen
- zou loochenen
- zou loochenen
- zouden loochenen
- zouden loochenen
- zouden loochenen
Perfectum
- heb geloochend
- hebt geloochend
- heeft geloochend
- hebben geloochend
- hebben geloochend
- hebben geloochend
Voltooid verleden tijd
- had geloochend
- had geloochend
- had geloochend
- hadden geloochend
- hadden geloochend
- hadden geloochend
Toekomende tijd II
- zal geloochend hebben
- zult geloochend hebben
- zal geloochend hebben
- zullen geloochend hebben
- zullen geloochend hebben
- zullen geloochend hebben
Conditionalis II
- zou hebben geloochend
- zou hebben geloochend
- zou hebben geloochend
- zouden hebben geloochend
- zouden hebben geloochend
- zouden hebben geloochend
Imperatief
- -
- loochen
- -
- -
- loochent
- -